‘Voor mij gaat Compassie over kleine dingen in mijn eigen omgeving’

15 november 2023 – Mariet van den Boer-Maas is vanaf de oprichting van de Beweging van Barmhartigheid trouw lid van de beweging. 25 jaar geleden zag ze langs de snelweg bij Vught een groot bord staan met ‘Zin in werk’ erop. Het fascineerde haar. Omdat ze op dat moment geen zin en voldoening in haar werk had, belde ze naar kloosterhotel ZIN in Vught.

“Frater Wim Verschuren, oprichter van de Beweging van Barmhartigheid, nam op en nodigde me uit voor een gesprek, in de bouwkeet achter het klooster – ZIN werd destijds flink verbouwd,” vertelt Mariet. “Wim vertelde over de plannen van de beweging en nodigde me uit voor de eerste bijeenkomst van de beweging bij Zin. Op dat moment kon ik niet bevroeden dat er nog vele bijeenkomsten zouden volgen!”

Wat doe je in het dagelijks leven?

Tot haar pensioen heeft Mariet gewerkt in het (bedrijfs-)maatschappelijk werk en in een eigen hulpverleningspraktijk. “Nu ik met pensioen ben vind ik het heerlijk om vrij te kunnen kiezen hoe ik mijn dagen indeel. Ik werk als vrijwilliger als gastvrouw en gids in ontmoetingscentrum van de Petruskerk in Vught en in de Oekraïnehal in Vught waar sinds de oorlog nog elke dag spullen verzameld worden voor Oekraïne. (zie www.hulpvooroekraine.nu)

Daar heb ik een Oekraïense kunstenaar ontmoet met wie ik samen met de Vughtse kunstenaar Carola Mokveld het borduurproject ‘Tree of Connection’ organiseer. Daarnaast organiseer ik mede de Leerroute in Compassie en geef ik af en toe schrijfworkshops.

Hoe ziet Compassie er voor jou uit?

Voor mij gaat Compassie over kleine dingen in mijn eigen omgeving. Elke dag zijn er momenten waarop ik compassie kan ‘oefenen’. Mild zijn bij een onenigheid, iemand onverwacht een kaartje sturen, anderen echt zien, aandacht geven. Maar ook door zorg voor duurzaamheid, voor de natuur, rommel opruimen die ik op straat tegenkom. Het 8^e werk van barmhartigheid: de zorg voor moeder aarde!

Waar haal jij inspiratie uit?

In de afgelopen 25 jaar heb ik veel inspiratie gehaald bij de beweging. Wim Verschuren, de oprichter van de beweging van barmhartigheid is een grote inspirator voor mij geweest. Ik volgde de Leerroute, workshops, lezingen en ben lid van de regiogroep van de BvB. Daarbij geniet ik altijd weer van de mooie inspirerende locatie van klooster Zin en de heerlijke maaltijden daar. Af en toe herlees ik het boek van Wim Barmhartigheid, Liefhebben in het dagelijks leven.

Ook haal ik inspiratie uit het samenzijn met mijn gezin, en het bezoeken van onze dochter, die sinds kort in het mooie Zwitserland woont met haar gezin. Ik geniet van fietsen, wandelen en van kamperen met onze ‘Kip shelter’ en dan in alle rust te kunnen lezen.

Wat bezielt jou?

Mijn bezieling om lid te zijn van de beweging is dat ik deel wil uitmaken van een groter geheel, ergens bij wil horen, ermee verbonden wil zijn. Ik wil me graag als mens blijven ontwikkelen, gelijkgestemden ontmoeten, inzichten opdoen en aandacht blijven geven aan een barmhartige levenshouding.

Zien, bewogen worden en in beweging komen. Hoe herken jij dat in jouw leven?

Bij mij gaat het niet om hele grote dingen waarbij ik in beweging kom, maar eerder bij kleine dingen in mijn dagelijks leven. Veel uitspraken van Wim inspireren mij nog altijd. Na zijn overlijden heb ik er veel verzameld, zoals “Je nek durven uitsteken” en “Iets voor een ander doen, omdat je niet anders kunt. Het maakt jezelf ook gelukkig!”

Theoloog en schrijfster Ria Weyens sprak eens bij de Leerroute over de valkuil van het ‘in beweging komen’: ‘driftige dienstbaarheid’. Dat was – en is nog steeds – een goede reminder voor mij. Het herinnert mij eraan op te letten om niet teveel te gaan zorgen voor anderen, maar vooral ook te zorgen voor een goede balans. En als het me wel eens niet lukt om in beweging te komen, barmhartig te zijn, dan hoor ik de woorden van Wim Verschuren: “Soms zijn je armen tekort”. En dat is voor mij dan weer een milde, helpende gedachte!

Foto: Mariet van der Boer-Maas