TEKEN DE PETITIE
PAX aan Rutte: ‘Geef Israël geen carte blanche’
12 oktober 2023 – Afgelopen zaterdag werd de wereld opgeschrikt door het geweld in Israël. Burgers zijn vermoord en ontvoerd door de vreselijke aanval van Hamas. Vervolgens is Israël een militaire aanval op Gaza gestart. De Vredesbeweging PAX is nu een petitie gestart om het kabinet te bewegen Israël geen carte blanche te geven.
PAX stelt dat wraak niet helpt en dat de burgers in Gaza – en niet Hamas –de zwaarste prijs betalen.
PAX: “De radicale oorlogsretoriek van Israëlische ministers, waarbij de vijand wordt ontmenselijkt, leidt tot verdere escalatie en veel meer burgerdoden. Inmiddels wordt er geen water, voedsel en elektriciteit toegelaten in het gebied. Wij maken ons ernstig zorgen. Elk geweld tegen burgers moet op de sterkst mogelijke manier veroordeeld worden.
Wraak op wraak helpt niet. De internationale gemeenschap moet oproepen tot de-escalatie, geen olie op het vuur gooien.
In het verleden is herhaaldelijk gebleken dat Israël grootschalig en disproportioneel geweld tegen Gaza en schendingen van internationaal recht niet schuwt. Als dat recht geschonden wordt, zullen burgers lijden in zowel Israël en Palestina. Juist nu is de-escalatie broodnodig.
Helaas zien we dergelijke oproepen nauwelijks terug bij Europese leiders. Demissionair minister-president Rutte spreekt onvoorwaardelijke steun uit aan Israël zonder op te roepen tot respect voor dat internationaal recht. Dat is gevaarlijk. Disproportioneel geweld en schendingen van internationaal recht mogen nooit geaccepteerd worden.
De geweldsspiraal moet nu doorbroken worden. Wij roepen daarom demissionair minister-president Rutte en daarmee het kabinet op: geef Israël geen carte blanche.”
Meer informatie
Steun de oproep van PAX voor de-escalatie en roep het kabinet op om internationaal recht te verdedigen.
Teken de petitie
Laat van je horen:
Teken de petitie hier.
Nel Verstijnen
Jos Kuklewski
Een lezenswaard interview in de Volkskarnt van 4 november met de Israëlische schrijver Edgar Keret. Je leest erin dat hij een tekst stuurde (via een sms’je) aan een meisje wier vader en beste vriendin zijn vermoord. Hij zegt: ‘ze heeft het voorgelezen op de begrafenis van haar vader. Ze had andere dingen kunnen zeggen. Als een meisje van 15 dit kan, deze tragedie zo verwerken in twee dagen, dan kunnen volwassenen dat, heel misschien, ook.’
De tekst gaat zo:
‘Sluit je ogen, en sta jezelf toe, al is het maar voor even, om gewoon de pijn te voelen. Om te aarzelen. Om in de war te zijn. Om verdriet te voelen. Wroeging. Je hebt nog je hele leven om te vervolgen, te wreken, af te rekenen. Maar nu: sluit gewoon je ogen en kijk naar binnen, als een satelliet over een rampgebied, op zoek naar tekens van leven.’
Correctie op, de Talmud zal nooit zeggen “Dans, zing en drink op het leed en dood van anderen, doe je het toch, dan staat jouw leed voor de deur.”
Ik denk dat geen enkele politicus/politica kan bijdragen tot een oplossing. De gevoelens liggen heel diep. Ik denk dat het westen niet kan bijdragen omdat de gevoelens van de holocaust nog steeds overheersen. De wandaden van de Nazi’s, Stalin en in minder mater Japan liggen nog vers in het geheugen.
Maar ik trek uitingen van de politieke tak van het Zionisme in twijfel. Als ben Gurion de eerste Joodse president durft te beweren, “zonder holocaust was er geen staat” staat dit haaks op de stellingen van de Joodse leer. Hoe denk ik als Joods praktiserende over wat nu is gebeurd. Met al de vergeldingsacties haalt niemand de slachtoffers terug. Dat militairen gebieden uitkammen, is goed. Elke dode die is gevallen, is een dode te veel. De Talmud zal nooit zeggen “Dans, zing en drink niet op het leed en dood van anderen, doe je het toch, dan staat jouw leed voor de deur.” Daarom zeg ik, “zoek naar alternatieven tot het komen van een dialoog.”
Sinds ik betrokken ben bij de Beweging van Barmhartigheid realiseer ik me meer en meer dat ‘barmhartigheid’ ook het sleutelwoord moet zijn voor het aanpakken van de grote problemen in de samenleving.
De enorme stromen van mensen die op de vlucht zijn voor geweld en armoede zullen het rijke ‘westen’ steeds steviger ontregelen. Dat mogen we niet beantwoorden met ‘push-backs’ of het afgrendelen van onze grenzen; omzien naar elkaar moet het antwoord zijn.
De een is Israëliër, de ander Palestijn. Allebei verloren ze een dochter door geweld van de andere partij. Nu werken Rami Elhanan en Bassam Aramin samen aan wederzijds begrip. ‘We moeten een manier vinden om het land te delen.’
Tussen de rivier de Jordaan en de Middellandse Zee wonen zo’n twaalf miljoen mensen, die allemaal gelijke rechten zouden moeten hebben. Dat kunnen we regelen in één staat, in twee staten, in tienduizend staten, maar de manier waarop is niet heilig. Er is maar één woord voor welke oplossing dan ook: respect. Als we de ander respecteren zoals wijzelf gerespecteerd willen worden, is de rest een technische bijkomstigheid.’
Laten we hopen dat er ook verstandige Arabieren zijn in zowel Gaza als op de Jordaanoever die Hamas oproepen tot de-escalatie en hen dwingen mee te werken aan een vreedzame oplossing. De ‘pogrom’ die Hamas heeft uitgevoerd op onschuldige Joodse burgers valt op geen enkele wijze te vergoelijken. Triest dat Hamas onschuldige medeburgers in Gaza opoffert voor hun finale doel, hun wraak botvieren op Joden. Hun acties leiden enkel tot meer haat en minder toenadering tussen de beide bevolkingsgroepen. Ik ben blij met verstandige mensen als Frans Timmermans die de internationale gemeenschap oproepen om in oplossingen te blijven geloven ook voor dit ingewikkelde conflict, zoals dat ook in het verleden met het Oslo-akkoord is geprobeerd.
Dank voor de mogelijkheid om via deze weg een ander signaal af te kunnen geven. ik was ontzet toen Rutte “namens NL” oneindige onvoorwaardelijke steun toezegde. De-escalatie inderdaad en verbinding
Zo verschrikkelijk allemaal. Groot lijden aan beide zijden. Spreek niet van Israël onvoorwaardelijk steunen. Er moet gezocht worden naar deëscalatie.